The best is yet to come.

..The best is yet to come
I know, you know
That we’ve only just begun
Through the highs and lows
And how can I live without you
You’re such a part of me
And you’ve always been the one
Keeping me forever young
And the best is yet to come..

Με αυτό το πολύ όμορφο κομμάτι,
εύχομαι να έχετε όλοι μια υπέροχη μέρα..

Advertisement

Αρπάζοντας την ζωή…από το μαξιλάρι.

Πριν αρκετό καιρό γνώρισα ένα άτομο που ανάμεσα σε πολλά άλλα,με προβλημάτισε.Είναι ένα άτομο περίπου 20 χρονών,που συζητώντας,αλλά και ακούγοντας πράγματα για τη ζωή του,με λύπη διαπίστωσα το κενό που έχει μέσα του.Λέγοντας κενό,δεν εννοώ σε καμία περίπτωση τον χαρακτήρα,αυτό είναι μεγάλο θέμα και σίγουρα δεν με αφορά προσωπικά.

Εκείνο που με ενόχλησε όμως,είναι πως ένα άτομο κοντά στην ηλικία μου,το οποίο από όσο γνωρίζω μεγάλωσε σε ένα αρμονικό περιβάλλον,παράτησε το σχολείο από το γυμνάσιο με μοναδική αφορμή την τεμπελιά.Θεωρώ αδιανόητο άτομα στην εποχή αυτή,άτομα που έχουν τη δυνατότητα από το περιβάλλον τους να κάνουν ένα βήμα,μικρό ή μεγάλο,να κρύβονται πίσω από τους άλλους και να μην έχουν το παραμικρό όνειρο για την ζωή τους.Έχω γνωρίσει άτομα τα οποία δεν θέλουν το σχολείο,δεν »έπαιρναν» τα γράμματα όπως πολλοί συνηθίζουν να λένε,αλλά ποτέ δεν είχαν σαν εναλλακτική να το σταματήσουν.Ίσως το σχολείο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο όπως έχει καταντήσει,δεν ξέρω καν αν προσφέρει ιδιαίτερη γνώση,όμως είναι ένα σημαντικό σκαλοπάτι της ζωής κάθε σύγχρονου ανθρώπου,ένα μέρος που σίγουρα θα βρεθούν ορισμένοι να σου μάθουν πράγματα,αλλά κυρίως ένα σημαντικό μέρος της κοινωνικοποίησης ενός παιδιού.

Δεν κατηγορώ όσους δεν το τελείωσαν,ειδικά σε περιπτώσεις που οι συνθήκες δεν το επέτρεπαν,κατηγορώ όμως,κυρίως τους γονείς εκείνους που δεν παρακίνησαν με κάθε τρόπο τα παιδιά τους να ψάξουν,να μάθουν,να πάνε μπροστά και κυρίως να έχουν όνειρα.Εκείνους που άθελα τους,μεγάλωσαν παιδιά άβουλα,χωρίς στόχους,χωρίς φωνή και κυρίως χωρίς όρεξη να προχωρήσουν.Παιδιά τα οποία όχι απλά δεν διεκδικούν τη ζωή τους,αλλά παιδιά που πιστεύουν πως η ζωή τους θα τους κυνηγήσει περιμένοντας απλά στο μαξιλάρι τους..

Volcano.

Don’t build your world around
Volcanoes melt you down.

Με αυτό το πολύ όμορφο τραγούδι θέλω να ευχηθώ καλό βράδυ σε όλους..
Να έχετε μια υπέροχη νύχτα…

Βία.

«Ξέρεις τι είναι βία;
«Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»
«Βία είναι να είσαι άνεργος,
να ψάχνεις ένα χρόνο για δουλειά και να μην σε προσλαμβάνει κανείς γιατί είσαι πάνω από τα σαράντα»
«Βία είναι να λες στα παιδιά σου ότι δεν τα πας στην θάλασσα γιατί η βενζίνη άγγιξε το 1.75 και πρέπει να κάνεις περικοπές»
«Βία είναι να κλείνεις ραντεβού στο ΙΚΑ για μετά από δύο μήνες και όταν πηγαίνεις ο γιατρός να είναι απών»
«Βία είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνος στο σπίτι μετά τις 9»
«Βία είναι να είσαι 18 χρονών, να έχεις υποστεί του κόσμου τις μεταρρυθμίσεις,
να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις και άνεργος και αμόρφωτος»
«Βία είναι να στέκεσαι 5 ώρες στην ουρά στην εφορία για να πληρώσεις, να έχεις ανεβοκατέβει σε 3 ορόφους και τέλος ο υπάλληλος να δηλώνει αναρμόδιος»
«Βία είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα να περνούν από μπροστά σου σαν παραμύθι,
να κουκουλώνονται από όλους, να μην μπαίνει κανείς φυλακή και να τελειώνουν με ένα ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα»
«Βία είναι να πληρώνεις 1.40 ενώ περιμένεις μια ώρα ένα λεωφορείο που όταν φτάνει χωράς μόνο στα πόδια του οδηγού»
«Βία είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα την μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστέρησες την δόση του στεγαστικού»
«Βία είναι να κόβεις τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά ενώ έχεις ήδη πληρώσει για δωρεάν παιδεία»
«Βία είναι να βλέπεις τους πολιτικούς σου να τσακώνονται με μόνο γνώμονα τα ποσοστά του κόμματος τους ενώ εσύ αγωνιάς για το μέλλον των παιδιών σου»
«Βία είναι ενώ σου ζητούν να πληρώσεις επίδομα αλληλεγγύης να διαβάζεις ότι οι εφορίες έχουν να κάνουν ελέγχους και να εισπράξουν από το 1995»
«Βία είναι να είσαι 45 χρονών, να δουλεύεις και να πληρώνεις μια ζωή και να καταντήσεις να ζεις από την σύνταξη των γονιών»
«Βία είναι το παραμύθιασμα από τα μέσα ενημέρωσης που συγκαλύπτουν ή αποκαλύπτουν ανάλογα με τα deal που γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επιχορηγήσεις»
«Βία είναι να σε ληστεύουν για τρίτη φορά και το όργανο της τάξεως να σου λέει μην ελπίζεται πολλά, αφού δεν ήσασταν μέσα πάλι καλά να λέτε»
«Βία είναι να σου στερούν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, να τρως τόνους τα χημικά και να σε αναγκάζουν σε σιωπή παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, χρυσαυγίτες , πληρωμένοι ή προστατευόμενοι από όπου και αν προέρχονται»
«Βία είναι να πληρώνεις 3 ευρώ διόδια για να διανύσεις μια απόσταση 100 χιλ και ταυτόχρονα να κάνεις τάμα στον Άγιο Χριστόφορο να φθάσεις ζωντανός»
«Βία είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα πάσης φύσεως να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στην δικαιοσύνη όποτε θέλουν και αν τελικά παραπεμφθούν να συνεχίζουν το έργο τους μέσα από την φυλακή»
«Βία είναι να ακούς τον Πρωθυπουργό και τους βουλευτές να ανησυχούν για την βία μόνο όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνει επιτροπές στις οποίες ο κάθε βουλευτής θα πληρώνεται με 245 ευρώ για να παραβρεθεί στην συζήτηση.»

Δυστυχώς δεν γνωρίζω την πηγή του,αλλά είναι κάτι που έτυχε να διαβάσω και είπα να το μοιραστώ μαζί σας..

Εγώ για σένα.

…Εγώ για σένα ξέρεις έκανα οτι μπόρεσα…

Ένα πραγματικά όμορφο τραγούδι..
Ελπίζω να το απολαύσετε όσο κι εγώ..
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ,μαζί με όσους αγαπάτε..

Εσύ,(για τη μαμά μου).

Λίγους ανθρώπους θαυμάζω πραγματικά στη ζωή μου,ένας από αυτούς είσαι και εσύ..Ο άνθρωπός μου,μια άλλη εκδοχή του εαυτού μου,η μαμά μου..Νιώθω πολύ τυχερή που μέσα σε αυτά τα χρόνια μου έχεις δώσει την ευκαιρία να σε γνωρίσω τόσο καλά και που κατάφερα να δώ ακόμα και τα πιο βαθιά κομμάτια του εαυτού σου.

Όλοι πάντα σε θεωρούσαν έναν άνθρωπο σκληρό,δύσκολο και απόλυτο,έναν άνθρωπο δυνατό που δεν έχει ανάγκη συμπαράστασης και φροντίδας..Πώς να γινόταν διαφορετικά άλλωστε,αφού από όταν ήσουν μικρό παιδί αποτελούσες την ασπίδα της οικογένειάς σου απέναντι σε έναν πατέρα που το μόνο που είχε να προσφέρει ήταν το ξύλο,έναν πατέρα που το μόνο που άφησε πίσω του ήταν σημάδια και σπασμένα κόκκαλα,και μια μητέρα που ακόμη και σήμερα ποτέ δεν κατάλαβα αν πραγματικά σε πρόσεξε όσο σου άξιζε..Σε αντίθεση λοιπόν με όλους αυτούς,έχεις την πιο όμορφη ψυχή που θα μπορούσα να φανταστώ..Αν και ποτέ δεν υπήρξες εκδηλωτική,πάντα είχες τον τρόπο να βρίσκεσαι κοντά μου.Είσαι από τους ανθρώπους που ποτέ δεν έπαψε να με ακούει,εκείνους τους ανθρώπους που ακόμα και στις πιο δύσκολες ή λάθος αποφάσεις μου,δε με σταμάτησες γιατί ήξερες πως θα τα καταφέρω και θα βρώ το δρόμο μου..Είσαι από εκείνους που έχω πραγματικά την ανάγκη να βλέπω ήρεμους και ζωντανούς,εκείνους που αν είχα τη δυνατότητα θα έδινα και το τελευταίο κομμάτι του εαυτού μου για να τους βλέπω να χαμογελάνε..Έχω αφιερώσει ατέλειωτες ώρες για να σε μάθω και να σε καταλάβω και μπορώ να πώ με σιγουριά οτι και το κάθε δευτερόλεπτο άξιζε και πως πραγματικά λυπάμαι όλους εκείνους που βλέπω γύρω μου καθημερινά οι οποίοι όχι απλά δεν έχουν δώσει την ευκαιρία στους δικούς τους να τους πλησιάσουν,αλλά ντρέπονται και για αυτούς..

Ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου το οφείλω σε εσένα,στον τρόπο που με έμαθες να αντιμετωπίζω τα πράγματα και τους ανθρώπους,που με έμαθες να σκέφτομαι και να κάνω όνειρα..Όνειρα που εύχομαι κάποια στιγμή πραγματικά να σε κάνουν περήφανη για οτι είμαι ή οτι θα γίνω..Σε έχω δει να γελάς,να κλαις,να πονάς,να φωνάζεις,να βρίζεις,νιώθω πραγματικά οτι έχω κοιτάξει σε κάθε πλευρά του εαυτού σου..Θέλω να ξέρεις πως για εμένα κάθε πτυχή του είναι πλούσια και όμορφη..Σε ευχαριστώ για οτι με έμαθες,για οτι με βοήθησες να γίνω,για το οτι δε μου έκλεισες ποτέ την πόρτα,για οτι μου δίνεις μέρα με τη μέρα..Σε ευχαριστώ γι αυτό που είσαι και πίστεψέ με δε θα ήθελα να αλλάξεις ποτέ..

Λίγα λόγια για το Χρήστο.

Είναι εδώ και μερικές μέρες που θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα προβληματισμό και μια απογοήτευση που ένιωσα.Διάβασα κι εγώ τις διαβόητες ανακοινώσεις του τραγουδιστή Γιαννούλη,οτι ο Φερεντίνος είναι ο παρουσιαστής με τα ναρκωτικά και άλλες πολλές κορώνες και παπαριές,οτι ο Κυριακού πλήρωσε για να το κουκουλώσουν(λες κι αν τα κανάλια μοιράζονταν αίμα και ζεστό θέμα δε θα κανιβάλιζαν),οτι ο Φερεντίνος είναι πρότυπο άρα καταστρέφει τη νεολαία..

Λίγο πολύ ζητούσε τη δημόσια διαπόμπευσή του και πιθανόν την εκτέλεσή του στο Σύνταγμα από ειδική ομάδα,αρμόδια για την πιστοποίηση αγνότητας δημοσίων προσώπων.Αρχικά λοιπόν αναρωτιέμαι από πότε ο τραγουδιστής Γιαννούλης ανέλαβε χρέη γενικού εισαγγελέα και προέδρου Αρείου Πάγου (ή έστω συμβουλίου εφετών)ή εκπρόσωπος τύπου της ΕΛ.ΑΣ,(για να αναλάβει και τα δελτία τύπου της) ή έστω,ακόμα και μέλος της προαναφερθείσας ειδικής επιτροπής αγνότητας..Μετά αναρωτιέμαι από πότε ένας άνθρωπος που στην ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ του ζωή φέρεται οτι ήταν χρήστης ουσιών πρέπει να δώσει λογαριασμό στον κο Γιαννούλη ή και σε όλους εμάς,από τη στιγμή που ουδέποτε βγήκε να δηλώσει ή να υπερασπιστεί κάτι,και ειδικότερα από τη στιγμή που το μόνο που τον εμπλέκει με αυτή την ιστορία είναι μια δήλωση του Γιαννούλη (ο οποίος είχε κατηγορηθεί για μεταφορά ναρκωτικών) .Ή από πότε ο Φερεντίνος φταίει για την ηθική κατάπτωση της νεολαίας (Γιαννούλης words).

Πρώτον είναι ηλίθιο να θεωρεί τους συμπολίτες του τόσο μαλάκες που επηρεάζονται από τον χ αναγνωρίσιμο παρουσιαστή.Και δεύτερον,δηλαδή ρε μεγάλε,τις δεκάδες ταινίες του Χόλιγουντ ,που ασχολούνται με το θέμα δεν τις βλέπουν τα παιδιά και οι νέοι;Αλλά ξέχασα..Ο Φερεντίνος διαφθείρει τους νέους…

Ένα γαμημένο δεκάλεπτο.

Σου έχει τύχει ποτέ αναγνώστη μου να χρειάζεσαι ακριβώς 3 λεπτά και να μην τα έχεις;Να φτάνεις ας πούμε στη στάση του λεωφορείου ακριβώς την ώρα που εκείνο ξεκινά;Τι ένιωσες τότε;Δεν ένιωσες απογοητευμένος που δεν κατάφερες να έχεις τα 3 λεπτά που χρειαζόσουν;Και ταυτόχρονα δεν ευχήθηκες κάπου,στις ώρες που είχαν προηγηθεί να είχες βιαστεί κατά 3 λεπτά;

Κάπως έτσι λοιπόν ένιωσα κι εγώ μια από τις προηγούμενες μέρες,όταν για κάποιο λόγο χρειάστηκε να στείλω κάτι με το ΚΤΕΛ..Έφτασα λοιπόν (προηγήθηκαν πολλά,τα οποία δεν αξίζει να σου αναφέρω) στο σταθμό και ρώτησα την υπάλληλο αν το λεωφορείο για το μέρος που με ενδιέφερε είχε ξεκινήσει.Για να εισπράξω ένα βλέμμα γεμάτο κατανόηση,σαν να ένιωθε προσωπικά υπεύθυνη για την αναχώρηση του λεωφορείου,συνοδευόμενο από τη φράση :»Μόλις βγήκε από το σταθμό..Αν είχες έρθει 5 λεπτά νωρίτερα..» Κάπου εκεί,και με την απογοήτευση να γεμίζει κάθε σημείο του σώματός μου άρχισα να μετανιώνω..

Για τα 2 λεπτά παραπάνω που έκανα να ετοιμαστώ,για τα 2 λεπτά που άργησα να ξεκινήσω,πράγματα που θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει την αποστολή μου σε μια πιο επιτυχή έκβαση..Ευχήθηκα να γύριζα το χρόνο μισή ώρα πίσω..Μόνο μισή ώρα..Αλλά φευ..Τίποτα δεν άλλαξε τελικά..Τα 5 λεπτά που χρειάστηκα ποτέ δεν ήρθαν πίσω,κι εγώ αναγκάστηκα να στείλω το πακέτο μου μια άλλη,με ευνοικότερες συνθήκες,μέρα…

Από το αεροπλάνο.

Όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει η γη με ζωγραφιά..

Να έχετε μια υπέροχη νύχτα..

Χρόνια μας πολλά.

Σήμερα,όπως λένε λαμβάνει χώρα η Ανάσταση του Χριστού.Σοβαρές πληροφορίες εκ των έσω,καθώς και ο απλός συλλογισμός (εκ της παρατηρήσεως εξαχθείς) οτι αφού συμβαίνει τα τελευταία 2000 χρόνια περίπου,και ταυτόχρονα δεν έλαβε χώρα κάποιο κοσμοϊστορικό γεγονός τη χρονιά που πέρασε (σε αυτά συμπεριλαμβανομένων λοιμών,καταποντισμών,ή έστω απλών κατακλυσμών σαν του Νώε) το ίδιο θα συμβεί και φέτος..

Περιμένοντας λοιπόν την Ανάσταση,την ανάταση,καθώς και την αυριανή κραιπάλη (λέγε με και κανιβαλίζοντας τον οβελία) θέλω να ευχηθώ σε εσάς και τις οικογένειές σας καλό Πάσχα,καλή Ανάσταση και Χρόνια Πολλά!

Περιμένω τις εντυπώσεις σας από το σουβλιστό αρνάκι και τα τοπικά έθιμα της περιοχής που θα γιορτάσετε…