Αγάπα,ζήσε,μάθε.

Μιλώντας για σχέσεις,και για το πως θα «πρέπει» να είναι μια υγιής σχέση,-πρέπει,μεγάλη κουβέντα,πρέπει να είναι όπως νιώθουμε και ο καθένας όπως φαίνεται το νιώθει διαφορετικά-,ο Κων. ανέφερε πως κατά τη γνώμη του είμαι το ιδανικό άτομο να μιλήσω γι’αυτό.Εμπιστοσύνη που μου έχει και αυτό το παιδί,απορώ ώρες,ώρες.Δεν είναι και ο πιο αντικειμενικός κριτής,αλλά αυτό το ξέρει ήδη.Για την ακρίβεια εγώ θεωρώ οτι αγγίζω το άκρο της απάθειας,αυτό του μη μου μιλάς,μη με αγγίζεις,σε έχω χεσμένο,δεν καταλαβαίνεις οτι είσαι ανεπιθύμητος και αν δεν έχεις φύγει σε δύο λεπτά θα φας μπουνιά.Αν υποθέσουμε βέβαια οτι το άλλο άκρο για το οποίο μιλάμε είναι αυτό του κρέμομαι από πάνω σου,μη με αφήνεις και ο μοναδικός Θεός για τον δικό μου κόσμο είσαι εσύ.Ήδη ανατρίχιασα,κι εμείς αγαπήσαμε αλλά δεν κάναμε κι έτσι.Καλά,μη κοιτάς περίεργα,το παραδέχομαι,το έκανα αλλά ήμουνα μόλις 15,όσο να πεις μερικά ελαφρυντικά τα έχω.(ή έτσι με βολεύει να πιστεύω).

Αν εξαιρέσουμε τις κρίσεις ανεξαρτησίας και το βλέμμα είσαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης,έστω ο προτελευταίος,που συχνά πυκνά με πιάνουν,θα μπορούσα να πω οτι έχω απλοποιήσει ιδιαίτερα τα πράγματα μέσα μου όσον αφορά τις σχέσεις και το πως πρέπει να είναι ώστε να σου δίνει κι εσένα το δικαίωμα να διατηρείς τον εαυτό σου.Θα μου πεις,ο έρωτας παρασέρνει τα πάντα και αφήνεσαι,δεν διαφωνώ,μόνο που εγώ μιλάω για αγάπη.Πήδηξα ήδη ένα σκαλοπάτι καθώς φαίνεται.Άσε που τις ελάχιστες φορές που μου έτυχε,μετρημένες στο..ενάμιση δάχτυλο,ναι,έχω το δικαίωμα να μην τον μετράω ολόκληρο τον καριόλη,δεν ήξερε τι του γίνεται,(ακροδεξιός παιδί μου,τι να πεις),φάγαμε ώρες να αναλύουμε πότε με τον εκνευρισμένο Κων.,πότε με την Μαρίνα(θυμάμαι ακόμα και το κείμενο),και ποτέ δεν καταλάβαμε και τι έγινε!Ναι,τι λέγαμε,α!Τις ελάχιστες λοιπόν φορές που ένιωσα έτσι,το αποτέλεσμα ήταν να γίνω μέγας χορηγός στα Karelia,να πλησιάσω την κίρρωση του ήπατος(καλά υπερβολή,αλλά το έκανε πιο δραματικό.Ένα μπουκάλι κρασί τη μέρα ίσα που φέρνει την άνοιξη.Και με τέτοιο ιστορικό αλκοολισμού,φτηνά τη βγάλαμε σου λέω.),βέβαια ας το δούμε από την θετική του πλευρά,μεγάλωσε την κάβα μου,οπότε και μόνο γι’αυτό,αγαπάμε Βλάσση!Και από την πρώτη φορά(η ολόκληρη που λέμε),ο μεγάλος έρωτας,μου πρόσφερε μερικά ζευγάρια κέρατα,τι χαρά!

Ουφ,πολλά είπα και είμαι έξω από το θέμα,στα δικά μας.Γενικά,επιτρέψτε μου να πω πως πιστεύω οτι έχουμε,τις περισσότερες φορές τουλάχιστον,υπερεκτιμημένη την έννοια της σχέσης.Όχι οτι είναι ασήμαντο να υπάρχει κάποιος που θα μοιραζόμαστε στιγμές και που θα θέλουμε να είμαστε άψογοι απέναντι του,όμως πιστεύω οτι σε αυτή την υπερπροσπάθεια που κάνουμε ορισμένες φορές,χάνουμε την ουσία.Αγαπάμε και αντίστοιχα μας αγαπάνε γι’αυτό ακριβώς που είμαστε,για οτι τέλος πάντων εκπέμπουμε.Κι όμως, αγωνιωδώς κάνουμε μια προσπάθεια να μιλάμε καλύτερα,να αφοσιωνόμαστε περισσότερο και να βγάζουμε έναν εαυτό χωρίς ψεγάδια,χωρίς ελαττώματα,δείχνοντας οτι όχι μόνο δεν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας,όχι απλά δεν λέμε να καταλάβουμε πως αν κάποιος μας νοιάζεται είναι γιατί γουστάρει όλο το πακέτο,αλλά οτι για μας,η σχέση είναι καμένο χαρτί.Ναι,καμένο χαρτί γιατί φοβόμαστε και γιατί κρυβόμαστε πίσω από εικόνες.
Μεγάλο κεφάλαιο επίσης,η ειλικρίνεια.Αν μου πεις ψέματα,να γυρίσει ο κόσμος θα το μάθω.Αν το μάθω,θα το μετανιώσεις πικρά.Κάπου διάβασα,όχι οτι ήθελε και πολύ σκέψη να το καταλάβω και μόνη μου ή οτι δεν το είχα κάνει,αλλά μια πηγή δίνει πάντα λίγο κύρος,αν και δεν θυμάμαι που,οτι όποιος επιλέγει να σου πει ψέματα,όποια μορφή και αν έχουν,ο ψεύτης έχει ήδη καταδικάσει τον εαυτό του.Το πρόβλημα είναι στην τελική εκείνου που ψεύδεται,κρύβεται από την ίδια του την κρίση και την ίδια του την ευθύνη.Αυτό βέβαια δεν αλλάζει τα πράγματα,ακόμη σιχαίνομαι το ψέμα,όμως από την άλλη μου δίνει τη δυνατότητα να καταλάβω αρκετά.
Τέλος,θα ήθελα να αναφερθώ στο σεβασμό.Όχι μόνο απέναντι στο σύντροφο μας και τις ανάγκες του,αλλά και απέναντι σε εμένα.Σεβασμό απέναντι στις απόψεις του,στην στάση ζωής του,στις υπόλοιπες κοινωνικές σχέσεις που υπάρχουν στην ζωή του,στον χρόνο του,στην διάθεση του,και κυρίως σεβασμό σε εμένα,σε αυτά που εγώ θέλω,ζητάω,χρειάζομαι.Απεχθάνομαι την εξάρτηση,τα άτομα που κρέμονται στους άλλους για να επιβιώσουν,και όλους εκείνους που ακόμη πιστεύουν οτι δεν το κάνουν.Προσωπικά,χρειάζομαι χρόνο,χώρο,αέρα να ανασάνω αλλά και να δω και τον άλλον να το κάνει.Σχέση σημαίνει χαρά,και χαρούμενος είσαι όταν δεν ξεχνάς οτι υπάρχεις,όταν δεν ξεχνάς τον εαυτό σου και όταν συνεχίζεις να τον μαθαίνεις,και για να τον ακούσεις οφείλεις πρώτα να τον σέβεσαι.
Ας το δοκιμάσουμε,και ίσως κάποια στιγμή να είμαστε ικανοί να αγαπήσουμε,να αγαπήσουμε καταρχήν τον εαυτό μας,
οι άλλοι από αύριο!

Advertisement