Καρτουνίστικος κόσμος. (Η συνέχεια…)

Σήμερα λέω να συνεχίσουμε το χθεσινό αφιέρωμα στα κινούμενα σχέδια που έντυναν τις παιδικές μας,ανέμελες στιγμές…

1)Sailor moon (1992-1997)..Ένα από τα πρώτα anime που ήρθαν στη χώρα μας..Περιγράφει τις περιπέτειες ενός κοριτσιού του γυμνασίου που συναντάει μια γάτα που μιλάει και της δίνει τη δύναμη να μεταμορφώνεται σε πολεμίστρια για να σώσει τη γη από το σκοτεινό βασίλειο..

2)Άριελ η μικρή γοργόνα..(1992-1994) Της άρεσε πολύ το τραγούδι και οι περιπέτειες και χρησιμοποιούσε μαγεία για να σώσει τον κόσμο..

3)Μούμινς..Οι περιπέτειες ενός μικρού ιπποπόταμου και της οικογένειάς του..

4)Αλαντίν..Οι περιπέτειες του μικρού ράφτη με το λυχνάρι και το τζίνι που πραγματοποιούσε κάθε του επιθυμία…

5)Χάιντι..Το μικρό κορίτσι που πηγαίνει να ζήσει στο αγρόκτημα του παππού του πάνω στο βουνό,όπου δε σταματά να μπλέκει σε περιπέτειες με τον καινούριο φίλο της Πήτερ…

6)Η μικρή Λουλού…Είναι πρόεδρος του συλλόγου των κοριτσιών της περιοχής της..Οι ξεκαρδιστικές περιπέτειες στις οποίες μπλέκει είναι ατέλειωτες..

7)Power ranger..Τι να πει κανείς γι αυτή τη σειρά..Παίζεται ακόμα,σε δεκάδες παραλλαγές…Ο κύριος άξονας είναι μια παρέα από 6 εφήβους που μεταμορφώνονται και αποκτούν υπερδυνάμεις..

8)Ηρακλής..Ο γνωστός από τη μυθολογία μας ημίθεος που με το άλογό του Πήγασο και τον προπονητή του γυρνούν τον κόσμο προσπαθώντας να διορθώσουν τις αδικίες..

9)Thundercats..Η παρέα που προσπαθεί να πολεμήσει το κακό στην περιοχή που κατοικούν..

10)Τεν Τεν..Οι περιπέτειες του νεαρού δημοσιογράφου που μαζί με το σκύλο του Μιλού(η Ελληνική μετάφραση) γυρίζουν τον κόσμο.

11)Yogi bear..Η αρκούδα που ζεί στο Jellystone Park..Κλέβει το φαγητό των επισκεπτών και τους σκαρώνει αρκετές ξεκαρδιστικές πλάκες..

12)Μπόλεκ και Λόλεκ..Πολωνικά κινούμενα σχέδια..Οι περιπέτειες 2 αγοριών περίπου 10 ετών..Ο κοντός και λίγο πιο χαζός Λόλεκ και ο ψηλός Μπόλεκ..

13)Σνούπυ..Ίσως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και πιο αναγνωρίσιμα σκυλιά καρτούν όλων των εποχών…Οι ατέλειωτες σκανδαλιές του προκαλούν ακόμη το γέλιο…

14)Κάσπερ το φαντασματάκι..Ο Κάσπερ,το μικρό,καλοκάγαθο φαντασματάκι που με τους 3 ζημιάρηδες θείους του μπλέκουν διαρκώς σε περιπέτειες…

15)Ρόζ πάνθηρας..Ένας ζημιάρης και πανέξυπνος πάνθηρας,ένας χαζός επιθεωρητής της αστυνομίας κι ένα διαμάντι αρκούν για να δημιουργήσουν μια από τις πιο ξεκαρδιστικές σειρές…

16)Τιμόν και Πούμπα..Τα 2 αιλουροειδή από τον βασιλιά των λιονταριών..Απίστευτες περιπέτειες με φόντο την άγρια ζωή…Ποιός δεν έχει τραγουδήσει «Χακούνα ματάτα τι υπέροχη φράση..
Χακούνα ματάτα και ξεχνάς τη δράση…Τις έγνοιες διώξε κι οτι θέλει ας βγει..»

17)Ποπάυ..Ο ναύτης που τρώει σπανάκι για να πάρει δύναμη..Συνηθέστερος αντίπαλός του ο Βρούτο που πάντα προσπαθεί να κλέψει την Όλιβ..Φυσικά πάντα καταλήγει δαρμένος από τον Ποπάυ..

18) Μικρό μου πόνυ..Η σειρά ύμνος στη φιλία…Η Μέγκαν στη χώρα των Πόνυ..Ατέλειωτες περιπέτειες με φόντο τη μικρή μαγική πόλη των Πόνυ..

19)Λάσσυ…Μέλος μιας ομάδας διάσωσης,η Λάσσυ,ένα κόλευ διαφορετικό από τα άλλα..

20)Μια φορά κι ένα καιρό ήταν… η ζωή..Κινούμενα σχέδια που προβλήθηκαν κυρίως από την ΕΤ-1 και σκοπό τους είχαν την ενημέρωση σχετικά με τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού..Διασκεδαστική και ενημερωτική σειρά που απεικόνιζε το σώμα ως ένα σύνολο συστημάτων που αλληλεπιδρούν,κατευθυνόμενα από τον εγκέφαλο..

21)Batfink…Η νυχτερίδα με τα ατσάλινα φτερά που δεν διαπερνούν οι σφαίρες..Πολεμά το έγκλημα με το βοηθό του Καράτε..

22)Και τέλος..Voltus..Τα κινούμενα σχέδια που πολλά αγόρια λάτρεψαν…Η παρέα του Voltus όποτε χρειαζόταν δημιουργούσε ένα πανίσχυρο ρομπότ,ικανό να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο στη μάχη για την επιβολή του καλού και την προστασία των αθώων..

Όσο μεγάλο κι αν ήταν αυτό το αφιέρωμα δύσκολα θα μπορούσε να χωρέσει όλα εκείνα τα κινούμενα σχέδια που μας έκαναν παρέα όταν ήμασταν μικροί…Ελπίζω να το απολαύσατε…

Advertisement

Καρτουνίστικος κόσμος.

Σήμερα θέλω να ασχοληθούμε με κάτι που όλοι ως παιδιά αγαπήσαμε..Τα κινούμενα σχέδια που συντρόφευαν τα Σαββατοκύριακα και τις διακοπές των παιδικών μας χρόνων προσφέροντάς μας αρκετές ώρες ανεμελιάς και διασκέδασης ανάμεσα στο σχολείο και στα μαθήματα…
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν..

1)Disney Club (1993-2002)..Για πολλούς το σημείο στο οποίο άρχιζαν όλα..Ακόμα θυμάμαι τα ατέλειωτα πρωινά με τα υπέροχα κινούμενα σχέδια..Στο mega,με παρουσιαστές το Λυκούργο και την Καρολίνα..

2)Ο αγαπημένος σε όλους μας παραμυθάς(1978-1987 και 2010-2011)..Δεν ξεχνώ ποτέ τα παραμύθια του και ομολογώ οτι μου λείπει πολύ από την τηλεόραση…Θα είναι πάντα το διαβατήριο σε ένα μαγικό,αθώο κόσμο..

3)Pingu(1986),ο αγαπημένος πιγκουίνος με τις ατέλειωτες περιπέτειες και γκάφες..

4)Ο αγαπημένος καουμπόι των παιδιών…Ο φτωχός και μόνος καουμποι Λούκι Λουκ(1991)..

5)Αστεριξ και Οβελιξ…Οι τρελοί Γαλάτες που ενώ φοβόντουσαν οτι ο ουρανός θα πέσει στα κεφάλια τους ήταν το μόνο ανυπότακτο στον Καίσαρα χωριό..

6)Τα ρακούν (1985-1991) Η παρέα των Ρακούν που προσπαθούσαν να ανατρέψουν τα σχέδια του κακού Σνιρ..

7)Μπαμπαρ(1989-2002)..Ο ελέφαντας με τις τόσες περιπέτειες και την τόσο καλή καρδιά..

8)Φλιντστοουνς(1960-1966) Ο Φρεντ,Η Βίλμα,ο Μπάρνι και η Μπέτυ σε απολαυστικές περιπέτειες..

9)Αστυνόμος Σαΐνης (1983-1986)..Ο αστυνόμος με τα χιλιάδες gadget,την ανιψιά Πένυ και τον σκύλο Μπρέιν που σε κάθε βήμα τον ακολουθούσαν και απέτρεπαν τα σχέδια του κακού mad,χωρίς αυτός να το καταλάβει..

10)Χελωνονιντζακια..Οι αγαπημένες χελώνες,που με τη βοήθεια του δασκάλου τους Σπλίντερ εμπόδιζαν τον κακό Σρέντερ να εφαρμόσει τα σχέδιά του..

11)Η λέσχη του Μίκυ Μάους (2001-2002) με τα υπέροχα κινούμενα σχέδια μικρής διάρκειας..

12)Ο πιο τρομερός πιτσιρικάς,Ντένις Μίτσελ,φυσικά αχώριστος με τον αγαπημένο του γείτονα κύριο Ουίλσον(1986-1988).

13)Η μικρή μάγισσα Σαμπρίνα(1999-2001),με τον υπέροχο θείο-γάτο Σάλεμ και τις θείες Ζέλντα και Χίλντα..

14)Τα αρκουδάκια της αγάπης(1985-1988)..

15)Το γατόσκυλο(1998-2001),η περίεργη ένωση ενός γατιού κι ενός σκυλιού κι οι ξεκαρδιστικές περιπέτειες τους..

16)Ο ιππότης του διαστήματος και οι αστρομαχητές(1987-1989) που πολλά αγόρια λάτρεψαν..

Αυτό ήταν ένα μικρό δείγμα κάποιων από τα κινούμενα σχέδια,που οι περισσότεροι αγαπήσαμε.
Ελπίζω να το απολαύσατε και να σας γύρισε αρκετά χρόνια πίσω,σε μια καλύτερη,για όλους μας εποχή..
Τα υπόλοιπα αργότερα….

Παραμύθια τούμπανα.

Τις τελευταίες μέρες συνέβησαν κάποια πράγματα τα οποία η αλήθεια είναι οτι με εκνεύρισαν ιδιαίτερα και σε συνδυασμό με πράγματα που έχω ακούσει,διαβάσει και παρατηρήσει καιρό τώρα,με απογοήτευσαν για τον τρόπο που κινούνται και λειτουργούν ορισμένα πράγματα στα ελληνικά πανεπιστήμια.Το θέμα αφορά τις κομματικές παρατάξεις,την δύναμη τους και διάφορα συμφέροντα τα οποία παίζονται κάτω από το τραπέζι.

Αρχικά θεωρώ απαράδεκτο και προσβλητικό τον τρόπο που οι παρατάξεις αντιμετωπίζουν τους νεοεισαχθέντες φοιτητές.Αν και αυτή τη φορά φρόντισα να απομακρύνω τον εαυτό μου από αυτές τις διαδικασίες,έχοντας περάσει ήδη από μια σχολή,γνώριζα τον τρόπο με τον οποίο προσελκύονται τα άτομα.Βόλτες,εκδρομές,party,τηλέφωνα,σημειώσεις και πάει λέγοντας μέχρι να ολοκληρωθούν οι φοιτητικές εκλογές,και συνήθως έχοντας ψηφίσει και πολλές φορές συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια,ολοκληρώνεται και η διαδικασία.Αν ωστόσο δεν έχουν συμβεί τα παραπάνω,καλή ώρα,μιας και τόλμησα να ζητήσω σημειώσεις,σταματάνε τα τηλέφωνα με συνοπτικές διαδικασίες,συνεπώς και η περαιτέρω ενημέρωση,μένοντας μαλάκας-τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση-,για κάτι που εξαρχής είχες ξεκαθαρίσει.

Εξωφρενικό επίσης το να τηλεφωνείς,να μην απαντάνε,να λες έχουν δουλεία και διάφορες ηλίθιες δικαιολογίες-προς ενημέρωση,τα τηλέφωνα τα κάνεις μετά από δική τους παρότρυνση-,και να μην δέχεσαι απάντηση,παρά μόνο μετά από βδομάδες και με ύφος χιλίων καρδιναλίων,ακούγοντας για ακόμη μια φορά «θα το κοιτάξω»,και άντε πάλι από την αρχή.

Το αποκορύφωμα..Να ρωτάνε αν θέλεις να δηλώσεις μαθήματα του 4ου και 5ου εξαμήνου,ενώ βρίσκεσαι στο 1ο,άντε βαριά στο 2ο,και γι’αυτά που ήδη έχεις να σου λένε,»έλα μωρέ,εγώ τα είχα κάνει μια ανάγνωση και το πέρασα»,ενώ εσύ βγάζεις τα μάτια σου για να καλύψεις την ύλη 200 σελίδων,που εκείνοι πέρασαν με μια ανάγνωση.Και όχι,δεν είναι πυρηνική φυσική,αλλά ούτε και η μικρή λουλού να σου πω την περίληψη.Δηλαδή κάτσε ρε φίλε,ή εγώ είμαι ηλίθια,ή εσύ υποτιμάς την νοημοσύνη μου γιατί όλοι γνωρίζουμε την τόσο «αμερόληπτη» διαδικασία των εξετάσεων.Χαρακτηριστικό παράδειγμα,ένας φίλος,που έγινε μέλος μιας παράταξης,υποψιάζομαι αυτοδύναμης στην συγκεκριμένη σχολή,ο οποίος παρέμεινε μόλις μια βδομάδα εκεί και βρέθηκε να έχει περάσει μάθημα το οποίο ποτέ δεν πήγε να δώσει.Μάλλον κι εκεί θα τα περνούσαν με την ίδια διαδικασία,απλή ανάγνωση.Λυπάμαι όμως γιατί βρίσκομαι σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια,τουλάχιστον έτσι λένε οι φήμες,εγώ ακόμη το ψάχνω,ή έστω σε ένα πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας,που λίγο πολύ όλα διαφημίζονται σε σχέση με αυτά της επαρχίας,και διαπιστώνω να διαδραματίζονται τέτοιες αηδιαστικές καταστάσεις.

Και επιμένω αηδιαστικές,διότι υπήρξα σε μια σχολή στην επαρχία,με τα καλά και τα στραβά της,που όμως οι πιθανότητες κάθε φοιτητή,πλην εξαιρετικών περιπτώσεων που υπήρχαν χοντρά κονέ.ήταν οι ίδιες για όλους.Ανεξάρτητα αν ήσουν μέλος παράταξης ή όχι,και το λέω με σιγουριά γιατί ακόμα και ο πιο χωμένος στα πράγματα,χρωστάει ακόμη 9 μαθήματα και βρίσκεται στο 6ο έτος σπουδών,και πολλά ακόμη παραδείγματα..Αλλά βέβαια,για εμάς η αμεροληψία είναι ψηλά γράμματα.Στην Ελλάδα των λαμόγιων,τα συμφέροντα θα αποτελούσαν αξία.Οτιδήποτε σωστό ή καλύτερο,το κρατάμε σε δεύτερη μοίρα.

Και τέλος,το παράδειγμα ενός καθηγητή,που με την βοήθεια των λίγων συναδέλφων του,προσπάθησε να υπηρετήσει αυτό το οποίο πρεσβεύει,Να προάγει το συμφέρον του φοιτητή και την αναβάθμιση της σχολής,που συμπτωματικά ανήκω.Αναφέρομαι στον Γιάνη Βαρουφάκη,με τον οποίο σε άλλα συμφωνώ και σε άλλα πάλι όχι,ανεξαρτήτως όμως αυτού,τον θεωρώ έναν εξαιρετικά ευφυή άνθρωπο και ένα κεφάλαιο που χάσαμε.Στην προσπάθεια του να δημιουργήσει ένα πρότυπο μεταπτυχιακό πρόγραμμα,πολλοί ήταν εκείνοι που φέραν αντίρρηση.Από καθηγητές που φρόντισαν να εξασφαλίσουν το ατομικό και όχι το συλλογικό συμφέρον,μέχρι παρατάξεις.Ανεξάρτητα με το τι συνέβη στη συνέχεια,και για πιο λόγο το διέκοψαν,για εμένα,οι παραπάνω συμπεριφορές,μου δείχνουν την κατάντια ορισμένων και την αλόγιστη δύναμη που έχουμε δώσει σε μερικούς.

Τα συμπεράσματα δικά σας..

Help.

Πράγματα που τράβηξαν την προσοχή μου αυτή τη βδομάδα..Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό το κείμενο…Από πράγματα σοβαρά,όπως οι δηλώσεις της κ.Λαγκάρντ,στις πιο αστείες απορίες που έτυχε να ακούσω τις τελευταίες μέρες…Ξεκινάμε με τις επικίνδυνες δηλώσεις της miss IMF,η οποία δήλωσε,με περισσό θράσος οτι οι Έλληνες  πρέπει να σταματήσουν να δραπετεύουν από τις υποχρεώσεις τους και οτι δε νιώθει καμμία συμπόνοια για τους φτωχούς Έλληνες..Ω μα τι απαράμιλλη καλοσύνη,μεγαλοψυχία κι ανθρωπιά από κάποια που με τις δημόσιες θέσεις που κατείχε και εξακολουθεί να κατέχει εν πολλοίς ευθύνεται για το πρόβλημα της Ελλάδας…Μήπως το πλάνο σωτηρίας νο2,λέγε με και μνημόνιο 2 δεν ήταν δική της ιδέα;;Μήπως δική της (έστω και κατά το ήμισυ) δεν είναι η πολιτική που απέτυχε;;Καμμιά συμπόνοια λοιπόν από μια πολιτικό που υποτίθεται οτι ανήκει στο χώρο των Σοσιαλιστών…Όχι οτι μπορεί να αντιληφθεί τις διαφορές μεταξύ ιδεολογιών και πολιτικών…

Αμέσως μετά,ο επικός πια πανηγυρισμός του Στράτου Σεφτελή,ο οποίος παρουσίαζε την κούρσα 100 μέτρων,την οποία,όπως μας ενημέρωσε ο Στράτος με τους έντονους είναι η αλήθεια πανηγυρισμούς του κέρδισε ο Έλληνας αθλητής Σαμιλίδης..Λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά;;Ο αγώνας ήταν 200 μέτρων και ο Σαμιλίδης τερμάτισε τελικά τρίτος..

Τρίτη στιγμή αυτής της εβδομάδας,η γνήσια απορία κυρίας(που προφανώς δεν είχε διαβάσει τις ερωτήσεις για γερά νεύρα) «τώρα αυτό πηγαίνει κάτω;;» αναφερόμενη φυσικά στο ασανσέρ του Ευαγγελισμού..Ακόμα πιο αστεία η στιγμή που με ενημέρωσε οτι από τον 3 πήγε στον 2 μέσω 7 ορόφου..Αυτό συμβαίνει αγαπητή κυρία όταν αγνοούμε το βελάκι που ενσωμάτωσε ο κατασκευαστής στα κουμπάκια κλήσης..

Και τέλος,η απορία γνωστής μου,η οποία προσφέρθηκε να ξεκλειδώσει την εξώπορτα του σπιτιού μου,για να μου απευθύνει την αφοπλιστική ερώτηση:»Πώς ξεκλειδώνει;;» την ώρα που είχε ήδη προσεγγίσει την πόρτα..Δεν ξέρω αν θα κατάφερνα ποτέ να την πείσω πως όλες οι πόρτες ξεκλειδώνουν στρίβοντας το κλειδί προς τη μεριά που βρίσκεται το σταθερό της σημείο..Γι αυτό αρκέστηκα σε ένα ξερό,στρίψε το κλειδί αριστερά…

Υ.Γ.Ο Σεφτελής είχε πει και το φανταστικό «Η ομάδα της Ολλανδίας κερδίζει κόρνερ σε πολύ καλή θέση..»
Υ.Γ.1 «όταν βρέχει,ρίχνει πολύ νερό» δικό του επίσης…
Υ.Γ.2 Ναι,όλα τα παραπάνω είναι αλήθεια..Αυτό είναι που τα κάνει ξεχωριστά…
Υ.Γ.3ρε Ντινόπουλε,μπορεί να είσαι αντιπαθής,δεν παύεις όμως να είσαι ο πρώτος που κατάφερε να κάνει τη Λιάνα να μη μπορεί να του απαντήσει..

Σαν βγώ απ’ αυτή τη φυλακή.

Φυλακή:οίκημα όπου εγκλείονται κατάδικοι(Μ.Ε.Λ).
Ένα μέρος δηλαδή στο οποίο κρατείται ένας μεγάλος αριθμός καταδίκων,οι οποίοι έχουν τιμωρηθεί για την τέλεση κάποιου αδικήματος..Η σπουδαιότητα και η βαρύτητα του οποίου καθορίζει και τον τόπο φυλάκισης και φυλακής που επιλέγεται σε κάθε περίπτωση..Κάτι τέτοιο δεν έχουμε στο μυαλό μας όλοι για τη φυλακή;;Κάπως έτσι είναι κάθε φυλακή,σωστά;;Λάθος..Σήμερα θα δούμε τις 8 πιο παράξενες φυλακές του κόσμου..Από τη μικρότερη,έως την πιο πολυτελή κι από την ασφαλέστερη έως την πιο ακριβή..

1)Η πιο ταξική.

Ξεκινάμε την περιήγησή μας από τη φυλακή Σαν Πέδρο στη Βολιβία.Βρίσκεται στην πόλη Λα Παζ,φιλοξενεί 1500 κρατούμενους και αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι η ταξική της οργάνωση..Μόλις περάσεις τους χοντρούς πέτρινους τοίχους βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα θέαμα που περισσότερο θυμίζει φτωχογειτονιά της Βολιβίας,παρά φυλακή..Παιδιά που παίζουν,παντοπωλεία,λαικές αγορές και κανένας φύλακας..Εδώ οι κρατούμενοι πρέπει να πληρώσουν για τα κελιά τους τα οποία μάλιστα χωρίζονται ανάλογα με τη συνοικία στην οποία ανήκουν..Για παράδειγμα τα ακριβά κελιά της φυλακής αυτής(πχ της συνοικίας Los Pinos) έχουν ιδιωτικό μπάνιο,κουζίνα,καλωδιακή τηλεόραση κι άλλες ανέσεις όπως τραπέζια μπιλιάρδου..Κοστίζουν 1000-1500 ευρώ και ένα από τα χαρακτηριστικά τους είναι οτι δεν διαθέτουν κάγκελα ή μπάρες ασφαλείας..

2)η «μουσική»

Στη φυλακή Lebu στις Φιλιππίνες τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά..Εδώ,οι αρχές σκέφτηκαν ένα πολύ πρωτότυπο τρόπο για να ηρεμούν τους κρατούμενους..Τους διδάσκουν χορό…Περίπου 1500 κρατούμενοι ανήκουν στη χορευτική ομάδα,η οποία δίνει παραστάσεις,τα έσοδα των οποίων μοιράζονται στους κρατούμενους και σε φιλανθρωπίες…

3)Η πιο χλιδάτη..

Η φυλακή justizzetrum Leoben βρίσκεται στην Αυστρία και δικαίως διεκδικεί τον τίτλο της πιο πολυτελούς φυλακής του κόσμου..Κατασκευασμένη από γυαλί και ανοξείδωτο ατσάλι,μοιάζει περισσότερο με ξενοδοχείο 5 αστέρων παρά με φυλακή..Μια πιο προσεκτική ματιά στη λίστα εγκληματικότητας δείχνει οτι οι διαρρήξεις στην Αυστρία είναι 40% περισσότερες από οτι στην Αμερική..Ένας επιπλέον λόγος που συμβαίνει αυτό ίσως να είναι οτι η φυλακή αυτή φιλοξενεί 250 κρατούμενους που εκτίουν ποινές μέχρι 18 μήνες,καθώς είναι φυλακή χαμηλής ασφάλειας..Οι αιτήσεις φυλάκισης που δέχεται κάθε μήνα ανέρχονται σε μερικές χιλιάδες..Εκεί,οι φυλακισμένοι απολαμβάνουν ανέσεις όπως 2 γυμναστήρια,τεράστιες βιβλιοθήκες,χώρο διασκέδασης και εγκαταστάσεις πινγκ πονγκ..

4)Η μικρότερη..

Η φυλακή Sark prison (βρίσκεται στο νησί Sark στην Guernsey) χτίστηκε το 1856 και είναι η μικρότερη στον κόσμο..Διαθέτει 2 μικρά δωμάτια τα οποία,όπως φαντάζεστε,μπορούν να φιλοξενήσουν τον ιλιγγιώδη αριθμό των 2 κρατούμενων..Δεν διαθέτει παράθυρα και σήμερα χρησιμοποιείται περισσότερο ως κρατητήριο..

5)Η πολυπληθέστερη..

Οι φυλακές της Ρωσίας έχουν τη φήμη οτι είναι αρκετά πυκνοκατοικημένες..Ειδικά η φυλακή Kresty στην Αγία Πετρούπολη..Η επίσημη χωρητικότητα είναι περίπου 3000 άνθρωποι αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία ο αριθμός των κρατούμενων δεν πέφτει ποτέ κάτω από τις 10000…Λόγω αυτού,σε κάθε κρατούμενο αναλογούν 4 τετραγωνικά μέτρα και 15 λεπτά την εβδομάδα στο ντους..Το καλοκαίρι του 2006 ο Βλ. Πούτιν ανακοίνωσε οτι πρόκειται να μεταφερθεί σε άλλο,καταλληλότερο κτίριο..

6)Η ασφαλέστερη..

Αναμφίβολα ο τίτλος αυτός ανήκει στη φυλακή ADX του Κολοράντο,τον εφιάλτη δηλαδή κάθε φυλακισμένου..Χτίστηκε το 1994 και θεωρείται από πολλούς μια από τις πιο απάνθρωπες φυλακές του δυτικού κόσμου..Και μάλλον όχι άδικα..Οι κρατούμενοι μπορούν να βγουν από τα κελιά τους μόνο για 9 ώρες την εβδομάδα..Δε βλέπουν το φως του ηλίου και απαγορεύεται να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους..Τα γεύματα σερβίρονται στα κελιά και διάφορες «καινοτομίες» καθιστούν την απόδραση σχεδόν αδύνατη..

7)Η «υπερπολύτιμη»

Η διάσημη φυλακή San Quentin της Καλιφόρνια,η οποία μπορεί να φιλοξενήσει 3300 κρατούμενους είναι γνωστή ως η πιο ακριβή φυλακή του κόσμου,καθώς το οικόπεδο στο οποίο είναι κτισμένη κοστίζει 100 εκατομμύρια ευρώ και θεωρείται ένα από τα ακριβότερα οικόπεδα της χώρας με θέα μάλιστα στον ωκεανό..

8)Η διάσημη..

Από αυτό το αφιέρωμα δε θα μπορούσε να λείπει η διασημότερη φυλακή του κόσμου..Φυσικά πρόκειται για τη φυλακή του Αλκατράζ,ή αλλιώς το «βράχο»(στην πραγματικότητα είναι νησί) που βρίσκεται στην είσοδο του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο..Λειτούργησε 30 χρόνια και φιλοξένησε 1576 από τους πιο σκληρούς κακοποιούς του κόσμου,όπως ο Αλ Καπόνε ή ο Ρόμπερτ Στράουντ και θεωρούνταν η πιο σκληρή φυλακή του κόσμου..Θρυλείται οτι δεν κατάφερε να αποδράσει κανείς,παρόλο που ποτέ δεν βρέθηκε ο Φρ.Μόρρις,ο μόνος κρατούμενος δηλαδή που κατάφερε να φύγει από το βράχο..

Χαμένες ευκαιρίες.

και κάτι από εμένα..

Πόσες φορές άραγε έχουμε ξεκινήσεις πράγματα και τα έχουμε αφήσει στη μέση ή ακόμα χειρότερα δεν μπήκαμε στην διαδικασία να τα επιχειρήσουμε ποτέ..Και δεν μιλάω για καθημερινά πράγματα,αναφέρομαι σε πράγματα που τα αγαπήσαμε,και βάλαμε τον εαυτό μας νοερά στην διαδικασία να σκέφτεται πως θα ήταν αν τα ολοκληρώναμε.Δεν μπορώ να πω για εσάς με σιγουριά,όμως εμένα μου έχει συμβεί..Δεν ξέρω αν φταίει η τεμπελιά που ίσως έχω,η αναβλητικότητα,η συνήθεια ή απλά ο φόβος της αποτυχίας.Από την άλλη,μπορεί απλά να με ανάγκασαν οι καταστάσεις να τα παρατήσω,ή και να μην τα ξεκινήσω καν.Πάντα όμως σκέφτομαι αν θα άλλαζε κάτι και τι θα ήταν αυτό αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά.

Το σχέδιο για παράδειγμα,και γενικότερα οτι έχει σχέση με την ζωγραφική.Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει μεγάλη αγάπη για την ζωγραφική,να ξεκλέβω ώρες «μουτζουρώνοντας», αντιγράφοντας πίνακες στο σπίτι,ώσπου κάποια στιγμή θέλησα να ασχοληθώ πιο εντατικά,και έτσι ξεκίνησα μαθήματα.Ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός,που επί ένα χρόνο δεν έλεγα να ξεκολλήσω από τα χαρτιά.Όλο αυτό κράτησε μέχρι τότε που έπαθε ο αδερφός μου το εγκεφαλικό.Τότε σταμάτησα,και πλέον δεν λέω να πιάσω μολύβι στα χέρια μου,παρά μόνο για κανένα αστεράκι.Λυπηρό.Μακάρι να είχα το κουράγιο για κάτι περισσότερο,και μακάρι να ήξερα γιατί δεν το έχω..Όπως θα έχετε καταλάβει,όχι,δεν ήταν μόνο αυτό.
Κάτι ακόμη που αυτή τη φορά,ούτε καν το επιχείρησα,ήταν το ραδιόφωνο.Έχω εκφράσει με κάθε τρόπο την αγάπη μου για την μουσική,θα μπορούσα να ακούω και να ψάχνω μουσική για ώρες.Αναγνωρίζοντας την αγάπη μου,ο Κων.,μιας και είναι πληροφορικάριος,αποφάσισε-όχι να μου κάνει κονέ με τον Πουνέντη,γαμώτο-,να μου φτιάξει έναν ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό.Έτσι κι έγινε,το 2010,όταν τον ολοκλήρωσε,την ίδια στιγμή τα παράτησα.Το ίδιο έγινε και πριν λίγους μήνες,όχι με δική μου αφορμή,όμως για μια ακόμη φορά δεν το επιχείρησα.Ούτε εγώ κατάλαβα γιατί,παρ’όλα αυτά,πείτε με παρανοϊκή,όμως ακόμη το θέλω.

Το ίδιο σκηνικό έχει συμβεί ξανά,και έχω κάθε λόγο να πιστεύω οτι θα ξανασυμβεί,είναι βλέπετε στατιστικά σίγουρο.Ο λόγος;Μακάρι να μπορούσα να καταλάβω..Η αναβλητικότητα μου,ο φόβος,η ανασφάλεια,δεν μπορώ να ξέρω με σιγουριά.Το μόνο που ίσως μπορώ να γνωρίζω,ήταν πως όλες αυτές οι κινήσεις,ήταν για εμένα μια σειρά από χαμένες ευκαιρίες..

3 ευχές.

Πριν λίγες μέρες,σε μια συζήτηση που είχα,ήρθε το θέμα στις ευχές..Και συγκεκριμένα,τι θα έκανα,αν για παράδειγμα είχα 3 ευχές,τι θα ζητούσα..Εκείνη τη στιγμή ομολογώ,δεν είχα κάτι στο μυαλό μου,και ως συνήθως,έβγαλα τον καλό μου εαυτό,λέγοντας με μεγάλη σιγουριά,τι αηδίες είναι αυτές..

Δεν ξέρω αν το έκανα επειδή όντως δεν είχα κάτι στο μυαλό μου και απλά θα τις έκαιγα,ή επειδή δεν είχα κάτι πρωτότυπο να πω,το μόνο σίγουρο είναι οτι από εκείνη τη στιγμή,μου δημιουργήθηκαν ερωτηματικά..Έχω ευχές;Και αν έχω,μου φτάνουν μόνο 3;Και αν τελικά μου φτάνουν,θα υπήρχε έστω και μια να αφορά τον κόσμο,όλους αυτούς που βλέπω καθημερινά να υποφέρουν με κάθε τρόπο γύρω μου;Δεν ξέρω αν έχω καταλήξει,δεν ξέρω καν,αν κάποια από αυτές,μπήκε απλά για να συμπληρώσει το πλάνο,όμως ξέρω,οτι είναι μόνο 3 ευχές..

Αδιαπραγμάτευτα,την πρώτη ευχή θα την κρατούσα για τους δικούς μου..Εκείνους που τους έχω δει να πέφτουνε,να ξανασηκώνονται,να πονάνε,όμως ποτέ δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια.Θα ευχόμουν με όλη μου την καρδία,να είναι γεροί,δυνατοί,και να μην φοβηθούν ποτέ ξανά για την μέρα που έρχεται,για το τι θα φέρει,πως θα είναι,αν θα την αντέξουν..
Το δεύτερο..το δεύτερο μάλλον θα ήταν κάτι προσωπικό,κάτι που αφορά την δική μου σχέση με τον εαυτό μου,και ίσως με άφηνε να πάω παρακάτω ανενόχλητη..Θα ευχόμουν λοιπόν,να μην ξεχάσω κι εμένα,τις δικές μου ανάγκες,τα δικά μου όνειρα,το πως θέλω εγώ να με βλέπω.Να μην πάψω ποτέ να προσπαθώ,για εμένα,και γι’αυτούς τους λίγους που θέλουν να με βλέπουν πραγματικά ευτυχισμένη..
Όσων αφορά τώρα την τρίτη ευχή μου,το σκέφτηκα αρκετά.Η αλήθεια είναι πως αν αφήσεις το μυαλό σου ελεύθερο να σκέφτεται,δεν θα πάψει εύκολα να ζητάει..Παρ’όλα αυτά,προσωπικά νιώθω γεμάτη,γιατί αν έχω αυτά,τότε μπορώ να έχω και οτι ζητήσω,γιατί μέσα από αυτά,εγώ σίγουρα θα βρω τον δρόμο να συνεχίσω..Γι’αυτό,την τρίτη ευχή,υποθέτω θα την έδινασε κάποιον που πραγματικά την χρειάζεται,κάποιον,που μέσα από αυτή,θα ερχόταν ένα βήμα κοντάστην δική του ευτυχία..
Αλήθεια..εσείς,τι ευχή θα κάνατε;

Έπεσαν οι μάσκες.

Οι συνομιλίες των πολιτικών αρχηγών για το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας ήταν άκαρπες.Αν η αυριανή σύσκεψη πολιτικών αρχηγών δεν καταλήξει (όπως αναμένεται ) σε πρόσωπο κοινής αποδοχής που θα αναλάβει να οδηγήσει τη χώρα στις επόμενες εκλογές,θα σχηματιστεί υπηρεσιακή κυβέρνηση από ανώτατο δικαστικό (ο οποίος έχει να αντιμετωπίσει πολύ σημαντικά θέματα,όπως η σύνοδος του ΝΑΤΟ για το όνομα των Σκοπίων,ή το eurogroup που θα συζητηθεί το θέμα της Ελλάδας,χωρίς πολιτική καθοδήγηση) του οποίου το όνομα θα ανακοινωθεί από την Προεδρία της Δημοκρατίας αύριο..Αυτά έγραφε η είδηση που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ σήμερα.Κι αν αυτό λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο,αυτό που αξίζει να αναρωτηθούμε είναι πώς τα πράγματα έφτασαν ως εδώ..

Ανευθυνότητα από τους πολιτικούς αρχηγούς,μικροπολιτικές σκοπιμότητες,σε ένα σκηνικό ακυβερνησίας που μόνο κακό μπορεί να κάνει..Κι αν για τους περισσότερους από εμάς όλα άρχισαν το βράδυ των εκλογών,ένα βράδυ με τρομερές εκπλήξεις,η πραγματικότητα είναι πως το πρόβλημα ξεκίνησε αρκετό καιρό πριν..Με την δικαιολογημένη οργή των πολιτών να αυξάνεται διαρκώς και το πολιτικό σύστημα να αδυνατεί να ανταποκριθεί και να τους καθησυχάσει,να τους δημιουργήσει προοπτική κι ελπίδα..Οι εκλογές λοιπόν προκάλεσαν έκπληξη..Τόσο με το ιστορικό χαμηλό των 2 μεγάλων κομμάτων,σε μια εκλογική αναμέτρηση που δεν ανέδειξε αυτοδύναμη κυβέρνηση για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση,όσο και για το πολύ μεγάλο ποσοστό της αριστεράς και τέλος για την είσοδο των φασιστών της χρυσής αυγής στη βουλή.Κάπου εκεί αρχίζουν τα σενάρια και η προσπάθεια ερμηνείας της ψήφου μας.Κατά τη νέα δημοκρατία οι πολίτες ζήτησαν συνεργασία και συνεννόηση,αντίθετα με το δίλημμα της προεκλογικής περιόδου του Α Σαμαρά που είχε ζητήσει αυτοδυναμία..Οι πολίτες ζήτησαν κυβέρνηση της αριστεράς και καταδίκασαν το μνημόνιο,κατά την αριστερά..Οι πολίτες μας ζητούν να προσπαθήσουμε όλοι μαζί για την Ελλάδα, κατά το Πασοκ..Φοβάμαι να σκεφτώ ποιά θα ήταν η άποψη της χρυσής αυγής για το ίδιο θέμα..Ακολούθησε ένα ρεσιτάλ των πολιτικών αρχηγών που προσπάθησαν να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα για τις επόμενες εκλογές,τις οποίες όλοι ήθελαν,αλλά κανένας δεν ήθελε να χρεωθεί,καθώς και να εξυπηρετήσουν τα δικά τους,μικροκομματικά οφέλη..

Όλα άρχισαν με τις διερευνητικές εντολές..Πρώτα πήρε την εντολή η Νέα Δημοκρατία ως πρώτο κόμμα..Την επέστρεψε το ίδιο βράδυ,μετά από μια σύντομη συζήτηση με τους πολιτικούς αρχηγούς,όσους δέχτηκαν να μιλήσουν δηλαδή..Μετά ακολούθησε ο Σύριζα..Σε μια κίνηση πολιτικής ανευθυνότητας και καιροσκοπισμού,ο κύριος Τσίπρας πρώτα διάλεξε να συναντήσει τα συνδικάτα και τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και μετά να συζητήσει με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων για την πιθανότητα σχηματισμού κυβέρνησης..Τέλος την παρέλαβε το Πασόκ,σε μια ύστατη προσπάθεια να βγούμε από το αδιέξοδο που φαινόταν οτι οδηγούμαστε..Μετά από αυτό αρκετές συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,με το αδιέξοδο να βρίσκεται όλο και πιο κοντά,μέχρι την τελική κατάληξη σήμερα..Τι οδήγησε σε αυτό το αδιέξοδο όμως;;Τι οδήγησε τους πολιτικούς αρχηγούς να μην μπορούν να συνάψουν μια προγραμματική συμφωνία η οποία θα οδηγούσε την χώρα με ασφάλεια μέχρι τις επόμενες εκλογές οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν σε κάποιο διάστημα πιο ευνοϊκό για τη χώρα και τους πολίτες;Για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είναι σαφές οτι ο Α Σαμαράς επιδιώκει να κερδίσει την εξουσία ακόμα κι αν αυτό δημιουργεί πρόβλημα..Όσο για τα υπόλοιπα;;Το Πασόκ προσπαθεί να κερδίσει το χαμένο έδαφος και να βελτιώσει το ποσοστό του με προσανατολισμό τις επόμενες εκλογές,στις οποίες ή θα ανακάμψει ή οι φωνές κατά του κυρίου Βενιζέλου θα γίνουν περισσότερες..Το ΚΚΕ σαφές και προσηλωμένο στις πεπαλαιωμένες αντιλήψεις του,στην απομόνωση και εύκολη κριτική αρνείται να συμμετάσχει σε συζήτηση,ο κύριος Καμμένος προσπαθεί να φανεί συνεπής προς τις δεσμεύσεις του,μέχρι την τελευταία μέρα και την διαρροή εγγράφου του που περιέγραφε σχέδιο με το οποίο θα δημιουργούσαν κυβέρνηση με ανοχή του κόμματός του αρκεί να αναλάμβαναν το υπουργείο άμυνας,έγγραφο που προκάλεσε πόλεμο ανακοινώσεων με τον κύριο Καμμένο να διαψεύδει την προεδρία,και να επικαλείται άγνωστο ο οποίος φέρεται ως εκπρόσωπος των ανεξάρτητων Ελλήνων και την γραμματεία της προεδρίας να επικαλείται τον κύριο Πρόεδρο και τα πρακτικά που αποδεικνύουν τον ισχυρισμό τους,ο κύριος Κουβέλης ανησυχεί περισσότερο για το εκλογικό ποσοστό του κόμματος στις επόμενες εκλογές,σε περίπτωση που συμμετείχε στην κυβέρνηση και άρα ο Σύριζα απορροφούσε το ποσοστό του και τέλος ο Τσίπρας προσπαθεί να αποφύγει με κάθε τρόπο την κυβερνητική προοπτική η οποία θα οδηγούσε αναγκαστικά σε προσαρμογή της πολιτικής του,και μετά σε απώλεια των εκλογικών ποσοστών του..Είναι αλήθεια πως αυτή τη φορά η αποτυχία της δημιουργίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας χρεώνεται στο κόμμα του κυρίου Τσίπρα (ακόμα και από τις δυνάμεις με τις οποίες θα ήθελε να συγκυβερνήσει,όπως η δημοκρατική αριστερά ή το ΚΚΕ),κι όχι άδικα,καθώς είχε την ευκαιρία να δημιουργήσει κυβέρνηση ο ίδιος,με την ψήφο ανοχής των μεγάλων κομμάτων,είτε να συμμετέχει σε κυβερνητικό συνασπισμό που θα δημιουργούσαν τα υπόλοιπα κόμματα..

Αντί για αυτό και την υπεύθυνη στάση επέλεξε τη στείρα αντιπολίτευση…Με στελέχη όπως ο κύριος Γλέζος που μιλούσαν για υποχρεωτικό δάνειο από τους πολίτες,όπως ο κύριος Στρατούλης που μιλούσε για αξιοποίηση των καταθέσεων κλπ..Πράγματα που οι ίδιοι μερικές ώρες αργότερα,ή άλλοι συνάδελφοί τους διέψευδαν ως αναληθή..Όχι κακοπροαίρετε αναγνώστη..πρόγραμμα είχαν..απλώς δεν το είχαν διαβάσει..(Να μου πεις ο Χρυσοχοίδης δε διάβασε ολόκληρο μνημόνιο..σε ένα πρόγραμμα που δε θα εφάρμοζαν κιόλας κολλάμε;) Ένα πρόγραμμα που μετά τα ευχολόγια μιλούσε για 100000 διορισμούς,επιστροφή των εισφορών και ανάπτυξη.Καταγγελία του μνημονίου,χωρίς αποπομπή από την Ευρώπη..Ευχολόγια χωρίς αντίκρισμα;;Ίσως..αλλιώς γιατί να μην αναλάβει να τις μετουσιώσει σε κυβερνητικές πράξεις;Τέλος,νεόκοποι πολιτικοί όπως ο κύριος Τατσόπουλος,που φρόντισε να αποδείξει από νωρίς πώς αντιλαμβάνεται την πολιτική και το ήθος που τον διέπει,με ύβρεις όπως αυτές στον κύριο Σταυρίδη σε χθεσινή εκπομπή..Οι πολιτικοί φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων..Ο Σύριζα φοβήθηκε την πτώση,γι αυτό και απέφυγε να συμμετέχει σε κυβέρνηση σωτηρίας,συμμετοχή την οποία τα υπόλοιπα κόμματα έθεσαν ως όρο για να δημιουργηθεί αυτή η κυβέρνηση..Όχι και τόσο άδικα,αν αναλογιστούμε το γεγονός οτι μπροστά στην ανάγκη των νέων μέτρων τα ποσοστά τους θα υποχωρούσαν κι άλλο,ο κύριος Κουβέλης θα απειλούταν ακόμα και με μη είσοδο στην επόμενη βουλή,και όλη αυτή την πτώση θα καρπωνόταν ο Σύριζα του κυρίου Τσίπρα που θα είχε αποφύγει να λερώσει τα χέρια του..

Και τώρα τι;Αυτή είναι η απλή απορία που έχουν οι πολίτες στο μυαλό τους..Απορία που φαίνεται οτι θα λυθεί στις επόμενες εκλογές γύρω στα μέσα Ιουνίου..Κανείς δε μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα..Σίγουρα όμως μπορούμε να ελπίζουμε οτι ίσως τότε οι πολιτικοί μας φανούν πιο υπεύθυνοι,χωρίς μικροκομματικές σκέψεις και αγκιστρώσεις,ακόμα κι αν τα ποσοστά δεν τους ευνοούν και φροντίσουν να λυθεί αυτή η τόσο δυσάρεστη κατάσταση που βιώνουμε σήμερα…

Φωνές απ’τον τοίχο.

Εχθές την ώρα που χάζευα τηλεόραση
έπεσα επάνω στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου,
ο οποίος γυρνούσε τους δρόμους ξετρυπώνοντας διάφορα graffiti..
Με αφορμή λοιπόν αυτό,αποφάσισα κι εγώ να αναζητήσω
αυτά που μου αρέσουν και να σας τα παρουσιάσω..
Graffiti όπως γνωρίζουμε,υπάρχουν είτε σε εξωτερικούς
είτε σε εσωτερικούς χώρους,σε τουαλέτες και θρανία.
Μπορεί να θυμίζουν συνθήματα αλλά και έργα τέχνης
που προσεγγίζουν τη ζωγραφική.
Όπως και να τα συναντήσουμε,είναι μια μορφή διαμαρτυρίας που μένει αποτυπωμένη,
μέχρι κάποιος να τη διαγράψει…
Όπως λένε,κάποτε οι τοίχοι είχαν αυτιά,τώρα έχουν στόματα..
Ας τους ακούσουμε λοιπόν..

«Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση»
(οδός Μπενάκη, Αθήνα)

«Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους»
(Ψυρρής, Αθήνα)

«Το Lifestyle είναι μαγικό, από μηδενικό σε κάνει νούμερο»
(Γκάζι, Αθήνα)

«Ζαλίζομαι. Σταματήστε τη Γη να κατέβω»
(Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη)

«Έγχρωμη TV , Ασπρόμαυρη Ζωή»
(οδός Στουρνάρα, Αθήνα)

«Μην τα περιμένετε όλα από την Αστυνομία. Χτυπηθείτε μόνοι σας»
(Παπασωτηρίου, οδός Στουρνάρα, Αθήνα)

«Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα;»
(λόφος Στρέφη, Αθήνα)

«Τα πτυχία copies κτώνται»
(Π.Πατρών, Πάτρα)

«Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά»
(Μεταξουργείο, Αθήνα)

«Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές»
(T.E.I., Αθήνα)

Άραγε εσείς γράψατε ποτέ σε κανέναν;..

Ερωτήσεις για γερά νεύρα.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που με βγάζουν από τα ρούχα μου..Συνήθειες ή ερωτήσεις που θαρρείς οτι σκοπός τους είνια να κάψουν τα εγκεφαλικά σου κύτταρα…Αυτό λοιπόν θα μας απασχολήσει σήμερα.

Ας αρχίσουμε με κάτι απλό..Μπαίνεις σε μια καφετέρια με φανερή πρόθεση να πιείς καφέ.Κάθεσαι..Μετά από λίγο έρχεται η σερβιτόρα,η οποία σου απευθύνει την αφοπλιστική ερώτηση..θα θέλατε κάτι;;Ειλικρινά,αν δεν ήθελα να πάρω κάτι,γιατί μπήκα;;
Δεύτερη στη λίστα η συνθηματική γλώσσα που χρησιμοποιούν κάποιοι για να αφηγηθούν μια ιστορία φοβερή και τρομερή..»ο..αυτός,της αυτηνής τώρα..καταλαβαίνεις τι σου λέω..που τα έχει με τον άλλο,που έχει εκείνη την ιστορία εδώ πιο κάτω..καταλαβαίνεις τι σου λέω..»όχι οτι έχει πεί τίποτα μέχρι τώρα..» καλό παιδί,αλλά έχει φάει μεγάλο λούκι το παλικάρι..φοβερή κατάσταση..»τι λες ρε μεγάλε;;μόνος σου το σκέφτηκες όλο αυτό;
Ακόμα ένα από τα πράγματα που μου τη δίνουν είναι το διαρκές check in στο facebook..ο χρήστης τάδε είναι εκεί..ο χρήστης δείνα,είναι αλλού..δηλαδή ρε μέγιστε,τόσο σημαντική είναι για την ανθρωπότητα η τοποθεσία που βρίσκεσαι;;Επίσης,οι γνωστές ερωτήσεις που δοκιμάζουν τη λογική όλων μας..Πρώτα,στο ασανσέρ…Το ασανσέρ κινείται από πάνω προς τα κάτω..Ώσπου σε κάποιον όροφο σταματάει,ανοίγει η πόρτα και ακολουθεί η ερώτηση..Πάνω πάτε;;Κυρία μου,η πορεία του ανελκυστήρα υποδεικνύει την καθοδική μου κίνηση..επίσης,προς ενημέρωσίν σας,ο κατασκευαστής μας έδωσε τα κουμπάκια κλήσης..2 τον αριθμό..ένα για κάθε φορά κίνησης..Οπότε όταν θέλετε να κινηθείτε προς τα πάνω,απλώς πατήστε ΤΟ ΠΑΝΩ κουμπάκι…Στη συνέχεια η ερώτηση που την πρώτη φορά που μου την έκαναν,άρχισα να αμφιβάλλω για την σωστή αρίθμηση των ορόφων…»Που είναι το πρωτόκολλο;;Στον τρίτο..Εδώ τι όροφος είναι;;δεύτερος..και ο τρίτος που είναι;;»Λοιπόν,να το ξεκαθαρίσουμε..ο τρίτος είναι ΠΑΝΤΑ επάνω από τον δεύτερο…Ειλικρινά,όταν απευθύνεις αυτή την ερώτηση,ποιό είναι εκείνο το στοιχείο που σε κάνει να αμφισβητείς την συνήθη αρίθμηση;;
Τέλος,η κλασική ερώτηση εισόδου στο σπίτι..Μπαίνεις στο σπίτι σου..Αμέσως έρχεται η ερώτηση της μητρός..Ήρθες;όχι..έρχομαι σε λίγο..απλά ήθελα να με προϋπαντήσω…

Αυτές είναι λίγες από τις (κατά βάθος διασκεδαστικές) ερωτήσεις ή συνήθειες όλων μας..Ερωτήσεις από τις οποίες δε θα απαλλαγούμε εύκολα..Αλλά από την άλλη,τι είναι η ζωή χωρίς την ανάλογη πλάκα;;;